Update Polen en Oekraine
Door: Paul Compen
Blijf op de hoogte en volg Paul
12 Juli 2010 | Oekraïne, Kiev
De eerste dag Polen was zeer regenachtig, vandaar dat ik besloot een hotel te nemen. De volgende dagen bleek dat er in Oost-Polen bijna geen campings zijn. Zo ben ik in 600km twee campings tegengekomen. Vandaar dat ik drie dagen na elkaar een hotel heb moeten nemen. Daar had ik (qua budget) geen rekening mee gehouden. Gelukkig is het leven in Polen goed betaalbaar, dus dat scheelt.
De tweede dag was ik bezig om rond Bialystock (grote stad) te fietsen, tot plots mijn versnellingskabel het begaf. De kabel was compleet uit elkaar gesprongen. Er zat niks anders om dan via een drukke smalle weg naar de stad te fietsen. Daar heb ik een hele tijd naar een goedkoop hotel gezocht maar niks gevonden. Daarom besloot ik een hulplijn (bellen met mn broertje) in te schakelen. Via Internet toch een hotel kunnen vinden, al kostte het wel een weekbudget. Het was een erg luxe, chique hotel met alle voorzieningen. Zelfs airco, een gigantische televisie en een bos rozen. Met een simpel bed en douche was ik al lange tevreden geweest. Op zo'n moment heb ik er niet echt van kunnen genieten, omdat ik me meer zorgen maakte of mijn fiets wel te repareren was. In de avond heb ik nog even door de stad gelopen. Bialystock is een stad vol paraderende yuppen. Niks bijzonders dus. Via de receptie van het hotel kreeg ik het adres van een fietsenmaker en binnen een uur was alles gerepareerd.
De volgende dagen heb ik 150 en 160km gefietst om zeker te zijn om in een stad uit te komen om de WK-finale te zien. Het feit dat er geen campings zijn en het niet ging lukken om op tijd in een stad aan te komen, hebben me doen besluiten om 200km de trein te nemen. Ik heb er lang over na moeten denken omdat ik eerder alles gefietst heb. Maar de WK-finale was toch het belangrijkste.
Zo heb ik een treinrit van vier uur gemaakt. Gelukkig hielp een man me al mn spullen en de fiets in de trein te laden. Dat betekende wel dat ik vier uur lang verzekerd was van een ratelende Pool. Het was een bijzonder figuur, om het zo maar te zeggen. Zo had hij een tijd vastgezeten in Mexico voor smokkelen. Ook werkt hij per jaar enkele maanden in Alaska op een boot om krabben te vangen. Wel leuk want ik heb de serie over krabbenvangen op Discovery gevolgd. De man bood me aan mee te gaan naar vrienden van hem en daar te overnachten. Ik ben mee gegaan naar het huis, maar het leek wel een filmscene. Alleen maar dronken mensen (drie uur smiddags). Maar snel heb ik duidelijk gemaakt op zoek te gaan naar een camping. De man van de trein was zo bezorgd dat hij helemaal mee is gegaan tot dat ik een camping had gevonden. Onderweg zei de man dat hij iets grappigs wilde laten zien en naar een kerk moesten gaan. Bij een kerk aamgekomen hebben we een tijdje op een bankje gezeten. Wat bleek, was dat als er een bus voorbij kwam langs de kerk, alle mensen routinematig een kruisteken maken. Dit gedeelte van Polen blijkt het meest katholiek te zijn. Naar mijn mening is het overal katholiek. Zo zie je op elke hoek van de straat en bij elk graanveld wel een kruis staan.
De volgende dag ben ik vroeg vetrokken richting de grens met Oekraine. Een andere reden waarom ik de trein genomen heb, is dat er slechts 1 grensovergang is tussen Polen en Oekraine waar je met de fiets mag passeren. De procedure bij de grens verliep vrij vlot. Ik heb een een stempel voor drie dagen, dus morgen moet ik alweer in Polen zijn.
Eenmaal de grens gepasseerd lijkt het wel of je in een ander tijdperk terecht bent gekomen. Direct kwamen bedelende kinderen op me af die ook de puppy-ogen techniek gebruikten. De eerste uren is het goed opletten van wat allemaal op je af komt. Het was een zware dag. Niet alleen door het erg slechte wegdek maar ook door de broeiende hitte.
Vroeg in de avond ben ik op zoek gegaan naar een hotel dat in de reisgids was aanbevolen. Blijkbaar hadden meer mensen dat gedaan en heeft het hotel de kans gezien om de prijs binnen een paar maanden te verdrievoudigen. Vandaar dat ik een ander hotel heb genomen. Van hotel wil ik niet echt spreken, maar ik heb een bed en dat is prima. De Nederlandse gevangenen hebben het beter... Zo is er slechts enkele uren per dag warm water en moet ik de douche en toilet delen met 40 anderen. Het bed was zo vies dat ik mijn luchtbed heb opgeblazen en in m'm slaapzak heb geslapen. Ook bureaucratie speelt een belangrijke rol in Oekraine. Zo belde de hotel-Truus naar Nelly die twee meter verderop zat om mijn betaling te bevestigen
Gisteravond een leuke kroeg gevonden om de finale te kijken. Al snel kwam ik in contact met een groep jongeren. Het was een groep die les geeft op de universiteit. Toen ik vertelde dat ik uit Nederland kwam, begon de hele kroeg te klappen en werden er direct flessen vodka uit de vriezer gehaald en schalen met hapjes geprepareerd. Over de uitslag van de wedstrijd wil ik het maar niet hebben... Maar de avond was toch nog erg leuk.
In de reisgids stond dat L'viv de mooiste stad van Oost-Europa zou zijn met bijna geen tourisme. Vandaar dat ik er naar toe ben gegaan. Ik ben het redelijk met de gids eens. Het is een mooie stad, en af en toe heb ik het idee de enige tourist te zijn in de stad.
Helaas heeft deze computer geen usb om foto's te uploaden. Misschien dat ik ergens anders in L'viv nog een plek vind, anders zal ik vanuit Polen proberen foto's te plaatsen.
Groetjes,
Paul
PS Inmiddels zijn de foto's ge-update:
http://picasaweb.google.com/paulemans1
-
13 Juli 2010 - 12:46
Dinie (quiltgroepje):
Ik ben erg geintereseerd naar je verhalen,en vind dat je wel een doorzetter bent, het is toch fantastisch dat je zoveel van de wereld al hebt gezien, en tot nu toe vond ik de foto,s met die vele kruisbeelden nog het indrukwekkenste.
Ik wens je nog vele mooie dagen (of weken?) want zoals ik van je moeder heb begrepen krijg je er niet genoeg van , en komt er steeds weer een ander land bij, en ik kan je geen ongelijk geven,maar snap wel dat je ouders het soms wel eng vinden.
Hopenlijk gaat het nu met je fiets goed tot je weer thuis bent, geniet ervan.gr.Dinie Wolters -
13 Juli 2010 - 21:23
Marianne Uit Emmen:
Ha Paul,
Kom net zelf terug van 5 weken fietsvakantie en zie dat jij nog steeds in het zadel zit. Petje af hoor!! Wat me opvalt, is dat je geen Nederlanders tegenkomt of kom je die wel tegen en schrijf je er niet over. Prachtige foto's en leuke verhalen. Pas goed op jezelf en een hele goed tijd verder nog.
Groet, Marianne (www.marianneopreis.nl voor mijn reisverhalen) -
16 Juli 2010 - 16:31
Henriëtte:
Dat is weer een mooi verhaal over Polen en de Oekraine.
Ik volg je reis en inderdaad steeds een ander land.Ga je Griekeland nog halen? Dat hoorde ik van je ouders dat dat wel eens de bedoeling kan zijn?
Een hele goede reis en ik kijk uit naar je volgende verhaal en foto's.
Groetjes uit Buul.
Henriëtte
-
16 Juli 2010 - 21:39
Maria En Math:
Ha Paul, kwam er gisteren pas achter dat je website bijhield. Wat een ervaring! Je conditie zal inmiddels wel goed zijn! Daar was onze fietsvakantie in tjechië niets bij! Veel succes nog en pas goed op gezelf! Groetjes uit Budel! -
27 Juli 2010 - 06:49
Michiel Roozen:
Paultje,
Vind het toch wel knap wat je doet. Zo in je eentje in de Oekraine rondfietsen. Het is toch wel een avontuur waar je jezelf in hebt gestort. Toch lijkt me de vrijheid die je op dit ogenblik moet ervaren fantastisch!
Groeten,
rustig aan,
Michiel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley