Laatste deel Tsjechie

Net in Oostenrijk aangekomen heeft de regen me een internetcafe ingedwongen. Vandaar weer een verslagje van de laatste dagen Tsjechie.

De avond in Praag ben ik naar de opera geweest. Ik zag dat er voor studenten een gereduceerd tarief was en het leek me leuk weer eens een klassiek concert te bezoeken. In Nijmegen woon naast het concertgebouw en ben dan ook regelmatig bij de buren op bezoek. Het publiek was een mooie mix van kale kak en wat toeristen. Zo parkeerde ik mijn fiets naast een limousine. De chauffeur kon er wel om lachen.

De volgende dag ben ik naat Tabor, een typisch Tsjechs stadje gefietst. Eerst was het weer even vechten om de stad uit te komen op alle kasseien en tussen de trams. Ook werd ik nog tegengehouden door een agent die aan zijn bonnenquotum aan het werken was. Ik fietste blijkbaar op het voetgangersgedeelte onder een brug. Onder het verkeersbord stond in het Tsjechisch dat fietsers moesten afstappen. Het heeft een tijdje geduurd om de man uit te leggen dat ik het niet kon lezen. Met een waarschuwing kwam ik er vanaf. De volgende keer krijg ik een boete. Nou, de volgende keer dat ik weer in Tsjechie fiets zal nog wel even duren denk ik...

De volgende dag was een zware dag door flinke tegenwind en redelijk stevige bergen. Ook was er een ´grapjas´ die half op me inreed met zijn bestelbusje. Dan zie je achter het raam twee lachende mannen. Op zich ben ik er niet eens meer van geschrokken. Al meer dan twee maanden ben ik de hele dag in het verkeer bezig met te denken van hoe bestuurders op me reageren. Vandaar dat ik er vrij koel onder bleef. In de avond ben ik naar Ceske Budejovice gefietst. Daar heeft het me drie uur gekost vooralleer ik de camping gevonden had. Die was blijkbaar op een voetbalveld bij de plaatstelijke kantine. Op een gegeven moment ben je zo gefrustreerd dat je maar wat in jezelf gaat schelden en een paar keer tegen je stuur aan slaat. Je moet iets... Gelukkig is alles goedgekomen en heb ik weer goed kunnen slapen.

In de ochtend kwam ik in contact met een familie van vier gezinnen die aan het kanoen waren. Opeens stond ik letterlijk in het middelpunt van de belangstelling. Ik hou ook zo van presenteren... De mensen boden me aan om te gaan kanoen en dan zouden ze me in de avond weer oppikken met de auto. Ik ben toch maar niet op het leuke aanbod ingegaan omdat ik het niet zie zitten om alleen een rivier op te gaan. De rivier ia namelijk best ruig met af en toe flinke watervalletjes.

Net ben ik in Oostenrijk aangekomen. Zoals ik al schreef, regent het enorm. Ik ga even kijken hoe het weer verloopt. In ieder geval ben ik in een paar dagen in Wenen. De eerste indruk is goed. Het weer fijn om met de euro te kunnen betalen. Hiervoor had ik sinds Finland (ook euro) zes verschillende munteenheden.

Toen ik een paar uur geleden aan het schuilen was in een supermarkt werd ik al direct een paar keer vriendelijk aangesproken. Het is wel even wennen want het is toch een bijzonder accent Duits dat Oostenrijks. Het is meer een soort staccato-Duits. Onderweg kwam ik twee Poolse fietsers tegen. Met handen en voeten wat gepraat. Plots stopte een vriendelijke Oostenrijkse vrouw met de auto en vroeg of ze ons wat te eten of te drinken aan kon bieden omdat het nogal koud was. Kortom: eerste indruk is positief. Maar zoals in Polen blijkt: eerst even afwachten hoe alles verloopt.

Groetjes uit Linz,

Paul

De laatste fotös van Tsjechie staan online en de eerste paar van Oostenrijk

http://picasaweb.google.com/paulemans1/